Ojciec Albert Valensin (ur. 21 października 1873 r. w Marsylii, zm. 6 kwietnia 1944 r. w Bejrucie) był kapłanem Jezuitą, profesorem teologii oraz misjonarzem-kaznodzieją na Dalekim i Bliskim Wschodzie. Zredagował wiele publikacji w dziedzinie teologii i duchowości ignacjańskiej. Na prośbę J.E. Alexandra Caillot, Biskupa Diecezji Grenoble, został członkiem komisji badającej orędzie Boga Ojca oraz osobę siostry Eugenii E. Ravasio, wizjonerki, która je otrzymała w lipcu i sierpniu 1932 r. W wyniku tego doświadczenia, w jego duchowości pojawił się nowy aspekt: szczególne nabożeństwo do Boga Ojca. Zostało to opisane przez niego w dzienniczku duchowym wydanym przez jego rodzonego brata, Augusta, w książce La vie intérieure d’un Jésuite. Journal spirituel du P. Albert Valensin (1873-1944) [Życie wewnętrzne pewnego Jezuity. Dziennik duchowy o. Alberta Valensin (1873-1944)], Paryż, Éditions Aubier, 1953.
Ojciec Auguste Valensin (ur. 12 września 1879 r. w Marsylii, zm. 18 grudnia 1953 r. w Nicei) był kapłanem jezuitą, profesorem filozofii, pisarzem duchowym i eseistą. Wraz ze swoim rodzonym bratem był członkiem komisji powołanej przez Biskupa Diecezji Grenoble, J.E. Alexandra Caillot, która badała osobę siostry Eugenii E. Ravasio oraz autentyczność objawień prywatnych Boga Ojca. Opublikował kilka dzieł z duchowości m.in. przetłumaczone na język polski O mojej wierze, Warszawa, Instytut Wydawniczy Pax, 1979 oraz Radość z wiary, Warszawa, Instytut Wydawniczy Pax, 1974.
Arcybiskup Émile Guerry (ur. 28 września w Grenoble, zm. 11 marca 1969 w Cambrai), był arcybiskupem Diecezji Cambrai, znanym aktywistą nauki społecznej kościoła, autorem dzieł w tej dziedzinie oraz w zakresie duchowości. Jako wikariusz generalny Diecezji Grenoble, był odpowiedzialny za komisję powołaną w sprawie siostry Eugenii E. Ravasio. Zainspirowany tym doświadczeniem, opublikował m.in. Do Ojca, Warszawa, Wydawnictwo ss. Loretanek-Benedyktynek, 1962 oraz artykuł „La dévotion au Père. Son opportunité. Sa valeur doctrinale” [„Nabożeństwo do Ojca. Jego stosowność. Jego wartość doktrynalna”], Paryż, Desclée de Brouwer, 8 grudnia 1935, s. 9-36.
Pan Raoul Follereau (ur. 17 sierpnia 1903 r. W Nevers, zm. 6 grudnia 1977 r. W Paryżu) był francuskim pisarzem, poetą i podróżnikiem. Znany jako inicjator Światowego Dnia Pokoju oraz Światowego Dnia Trędowatych, uzyskał renomę jako „apostoł trędowatych”. Zaangażował się w posługę m. Eugenii E. Ravasio na rzecz osób, które dotknęła choroba trądu głównie poprzez głoszenie konferencji i pozyskiwanie funduszy na różnego rodzaju projekty, m.in. na wybudowanie pierwszego na świecie miasta trędowatych Adzopé na Wybrzeżu Kości Słoniowej.
Ojciec Andrea D’Ascanio (ur. 15 lutego 1935 r., zm. 8 marca 2021), przerwał studia w Perugii i po pielgrzymce do Asyżu oraz spotkaniu z o. Pio z Pietrelciny, w dniu 8 grudnia 1955 r. wstąpił do nowicjatu Ojców Kapucynów w Abruzji. W 1965 r. otrzymał święcenie kapłańskie, a 1970 został Magistrem Literatury i Filozofii na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. Za przyzwoleniem przełożonych, wielkodusznie oddał się różnym rodzajom posługi duchowej, a w szczególności Białej Armii, Gniazdom Modlitwy oraz pochówkowi dzieci nienarodzonych. Przyczynił się do powstania Sanktuarium Boga Ojca Miłosiernego w Zaporożu (Ukraina). O. Andrea zaangażował się również w propagowanie duchowości Boga Ojca zainspirowanej prywatnymi objawieniami matce Eugenii E. Ravasio. Dokonał ich tłumaczenia na język włoski i zlecił ponad 20. tłumaczeń na inne języki. Zlecił także napisanie ikony Boga Ojca według wizji matki Eugenii. Był też jej kierownikiem duchowym oraz autorem jej biografii, której pierwsze tłumaczenie polskie publikujemy w tej książce.